همدم غم شبونه خرس صورتی میدونه بی قرارتم

     خواب می بینم که در کنارتم بارون اشک در بهارتم

                                    گل سرخ نازنینم             تو رو پژمرده می بینم

                                    خیلی حرفا با تو دارم       دارم از دوریت می میرم

                                    اگه دستات بگیرم           عرش اعلی رو می بینم

                                    اگه چشمات نبینم            به خدا زودی می میرم

                                    اگه مهمونت شده غم        نفس غم ومی گیرم

                                    اگه شادی پر کشیده         پر شادی رو می چینم

                                        تقدیم پری ناز کوچولوی خودم...!

 غروب شد خورشید رفت.  آفتابگردان دنبال خورشید می گشت ناگهان ستاره ای

چشمک زد آفتابگردان سرش را پایین انداخت. آری... گلها هیچوقت خیانت نمیکنند

 توی دنیا اگر قرار بود جای چیزی باشم دوست داشتم جای اشک روی صورت توباشم

 تو چشمات متولدشم روی پلکات جون بگیرم روی گونه ات جاری شم روی

  لبات بمیرم.... تا بدونی چقدر دوستت دارم تا بدونی برای من همه دنیام هستی

                                                                            دوستت دارم بهترینم

                                            من که پاکم همچو چشمان یه سگ                همچو خون پاک جاری در یه رگ

                                            پس خدایااین گناه من چه هست؟                  من گنه کارم ؟یارم را چه هست؟

                                           خدایا!خود بکردی عشق را در جان من            خود بکردی یار را زیبای من

                                            پس نگیری خورده بر این جان من                 پس نده این هجر را بر یار من

                                           حافظا،روزی بگفتی عشق من دیوانگیست          در زمان عاشقی باید گریست

                                            پس خدایا!عشق در جانم بوَد                         آه دل در ابر چشمانم بوَد

                                                                          تقدیم به یگانه ترین یارم.....

                                                                           م     ح   م   د 

سلام

حال همه ما خوب است

ملالی نیست جز گم شدن گاه به گاه خیالی دور

که مردم به آن شادمانی بی سبب می گویند

بااین همه ……..عمری اگر باقی بود

طوری از کنار زندگی میگذرم

که نه زانوی آهوی بی جفت بلرزد و

نه این دل ناماندگار بی درمان !!!!!!!!!

تا یادم نرفته است بنویسم حوالی خوابهای ما سال پر بارانی بود

می دانم همیشه حیاط آنجا پر از حوای تازه بازنیامدن است

اما تو لااقل ،حتی هر وهله، گاهی هرازگاهی

ببین انعکاس تبسم رویا شبیه شمایل شقایق نیست

راستی خبرت بدهم

خواب دیدم خانه ای خریده ام

بی پرده،بی پنجره،بیدر ،بی دیوار…

بی پرده بگویمت چیزی نمانده است من 18 ساله خواهم شد

فردا را به فال نیک خواهم گرفت …………

دارد همین لحظه یک فوج کبوتر سپید از فراز کوچه ما می گذرد

باد بوی نام های کسان من می دهد

یادت می آید رفته بودی خبر از آرامش آسمان بیاوری !!؟؟!!!؟؟؟

نه…

نامه ام باید کوتاه باشد

ساده باشد

بی حرفی از ابهام وآینه

از نوبرایت می نویس

حال همه ما خوب است

اما

تو باور نکن!!!!!!

 محمد...!!!!